Wyszeptane

Przyjacielu mój,

na skrawku chusteczki

sercem pisane składam słowa.

Przyjacielu mój,

co w ciszy poranka mnie budzisz

lekkim i wyszeptanym dzień dobry.

Aby poranek sennie się wybrzmiał

i w dzień zamienił się dobry.

Skrawek papieru, pióro i świeczka na stoliku małym.

Przyjacielu mój,

oddaję Ci każdą ciepłą myśl

i każdy uśmiech przez łzy, co

się toczą po policzku zranionym.

Przyjacielu mój,

Serce moje,

Duszo moja,

Życie moje.

Niestworzone siły drzemią ukryte

i spowite w naszych oczach.

Zaświecą się nam, kiedy życie w swym biegu nas zrani.

Ja dla Ciebie niebo otworzę,

dla Ciebie poruszę ziemię,

by się Tobie w kolory ubrała,

by się słońce z księżycem spotkało

i tworząc tęczę kolorów radości,

by na zawsze w Tobie została.

Przyjacielu mój, skąpany w blasku

Mojej pamięci.

Zamykam oczy i obraz twej twarzy

odbity echem w moim sercu.

Zostań, bo świat tak szybko pędzi, że zatrzymać go można tylko miłością.

Jednym gestem,

jednym uśmiechem,

jedną

radością.

Zostań aż łza się na wieki rozpłynie,

policzek osuszy dłoń Twego serca.

Przyjacielu mój, serce moje,

Moja wiaro w to, co mnie czeka.

 

03.11.2016

Gdzieś w kawiarni…

 

Moje oczy mają kolor bursztynu.
Blask w rytm zapomnienia zapala się i gaśnie.
Wpada promień słońca i szybko ucieka
nim serce zmęczone całym dniem znów zaśnie….

Idę tak, dróżką między nocą a świtem,
nie pytam o drogę, nikogo nie pytam.
Na tej drodze spotkać nikogo nie mogę,
na tej drodze nikogo nie witam …

Na granicy cienia i światła mej duszy,
zapach konwalii lekko się unosi.
Ścieżka bursztynu, oddech północy, dusza zmęczona…
Czujesz ten zapach co się wokół wznosi?

Magdalena
08.07.2016